Recenzja SilentiumPC Gladius M45W Pure Black.

SilentiumPC Gladius M45W Pure Black – wygląd zewnętrzny

W środku całość jest prawidłowo zabezpieczona, dzięki czemu mamy pewność, że obudowa nie ulegnie zniszczeniu podczas transportu. W komplecie producent udostępnia instrukcję obsługi z kolorowymi zdjęciami, które pomogą na wypadek problemów z montażem. Poza tym nie zabrakło śrubek, zaślepek i zapinek.

Ta ważąca dokładnie 6,3 kg obudowa z wyglądu nie robi specjalnego wrażenia. Niedawno testowany u nas model SilentiumPC M35 też tego nie uczynił. Jedyne o czym warto wspomnieć, to użycie chropowatej faktury plastiku na front panelu. Jest to inny w odczuciu dla użytkownika plastik aniżeli stosowany na ogół zwykły, śliski. Pozatym po przecieraniu go w danym miejscu, ma on tendencjeędo „wybielania”, cokolwiek by to znaczyło. Góra front panelu oferuje dwie demontowalne zaślepki na urządzenia 5,25 cala. Dół natomiast, to sporych rozmiarów wyjmowalna metalowa kratka wentylacyjna, mająca na celu poprawić obieg powietrza w środku obudowy. Na spodzie i centralnie na środku tej kratki, producent umieścił swoje logo. Czy takie rozwiązanie ogólnie się komuś podoba, czy nie – to już zależy od Was.

Spasowanie elementów jest na bardzo dobrym poziomie. Powłoka lakiernicza na pierwszy rzut oka jest dobra gatunkowo, ale obstawiamy (pamiętając z historii poprzednie modele tego producenta), że może po czasie być sporo mniej odporna na uszkodzenia, tudzież inne odpryski. Podsumowując – omawiany model prezentuje się z wyglądu dobrze. Jest to kontynuacja nowego, świeżego stylu w ofercie tego producenta (kontynuuje on filozofię Gladiusa M35). Pośród szeregu front-meshowych konstrukcji od SilentiumPC typu Gladius M40 (którego to następcą jest opisywana dziś obudowa), testowany M45W jest bardziej nastawionym na elegancję, aniżeli na szokujące wzornictwo.

Panel I/O został przeniesiony na top obudowy, co jest lepszym rozwiązaniem aniżeli umieszczenie go na froncie obudowy. W skład tego panelu wchodzą: włącznik, przycisk reset, złącza audio, diody HDD i power, dwa złącza USB 2.0, dwa złącza USB 3.0 oraz dwa trójstopniowe regulatory obrotów. Firma pozwala w swojej najnowszej obudowie podłączyć do nich łącznie pięć wentylatorów (jeden obsługuje trzy, drugi dwa śmigła). Tutaj porty USB rozmieszczono w dobrej od siebie odległości, co nie powinno stanowić problemu dla użytkowania kilku dużych gabarytowo przenośnych pamięci USB naraz. Poprzednie modele nie zawsze idealnie były w tej materii zaprojektowane (M35 ma z tym mały problem). Resztę topu zajmuje długi wlot powietrza z magnetycznym filtrem przeciwkurzowym. Dobrze przylega on do obudowy i nie mamy wrażenia że jest on jakby doklejony na siłę. Sprawia wrażenie jednego monolitu z resztą obudowy.

Tył obudowy to standard. Nie ma tu nic odkrywczego co zasługuje na szersze opisanie. Na dole oprócz wycięcia na zasilacz, umieszczono sloty na karty rozszerzeń – na szczęście są one wykręcane. Obok nich mamy wlot powietrza. Trochę nas dziwi to, że nie jest on niczym zasłonięty. Taki mały filtr przeciwkurzowy w tym miejscu byłby naprawdę dobrym i co najważniejsze, skutecznym rozwiązaniem. To do poprawki. Góra obudowy oferuje nam kratkę na wentylator 120 mm. Obok niego przewidziano miejsce na panel I/O płyty głównej. Niestety (co dziwi, bo model M35 jest tańszy) nie mamy możliwości dowolnego przesuwania wentylatora SilentiumPC Sigma Pro 120 w cyklu góra – dół. Brakuje tu specjalnych, podłużnych szyn montażowych.

Obudowa opiera się na czterech ciekawie stylizowanych i dobrej jakości zakończonych gumowymi podkładkami nóżkach. Przesunięcie jej np. na dywanie wymaga użycia sporej siły. Produkt spoczywa solidnie i nie ma mowy o jego przypadkowym przesunięciu – oczywiście po obciążeniu podzespołami.

Panele boczne na szczęście nie posiadają żadnych przetłoczeń. Akurat tutaj, w tym modelu i tak za bardzo to by nie pasowało i psuło cały efekt wizualny. Nie ma tu też żadnych wycięć na dodatkowy wentylator 120/140mm. Prawy panel posiada małe okno z pleksi, co dla zwolenników moddingu swojego komputera ma pozytywne znaczenie. Grubość odpowiednio sztywnej blachy użytej do budowy Gladiusa M35 mieści się w granicach 0,8 mm. Panele boczne są przymocowane do konstrukcji przy pomocy śrub z plastikowymi łbami ułatwiającymi ich odkręcanie bez dodatkowych narzędzi.